Pozłacanie zegarków metodą PVD

Jest to metoda pozłacania stosowana w zegarkach, która uważana jest za najlepszą, dostępną na rynku metodę nanoszenia koloru na czasomierze. Jej trwałość ocenia się jako nawet 10 lat przez co, dokonując zakupu chronometru pokrytego powłoką PVD, nie musimy martwić się o ścieranie się koloru. Dzięki procesom jakim poddawana jest powierzchni zegarka podczas pozłacania metodą PVD, czasomierz nie tylko nie traci swoich właściwości, ale wręcz poprawia parametry dzięki czemu, staje się jeszcze bardziej antyalergiczny niż w przypadku “surowej stali”, czy bardziej twardy niż nie poddany tej metodzie tytan lub aluminium. PVD służy więc nie tylko celom wizualnym, ale i poprawie jakości metalu i jego lepszemu dopasowaniu do potrzeb użytkowników.

Pozłacanie PVD od strony technicznej

Jak PVD wygląda od strony technicznej? Tu potrzebne jest fachowe wyjaśnienie, które staramy się podać w jak najbardziej przystępnej formie.

PVD czyli Physical Vapour Deposition to metoda pozłacania, a właściwie nanoszenia koloru, która odbywa się z wykorzystaniem licznych procesów fizycznych. Nakładanie koloru odbywa się zazwyczaj podczas umieszczenia danego elementu zegarka w obojętnej atmosferze podgrzanej do 200-500oC, choć może również być wykonane na tzw. zimnym podłożu czyli bez konieczności podgrzewania elementu. Takie procedury sprawiają, że pokrywać można powłoki zahartowane jak i odpuszczone, nie martwiąc się o to, że stracą one swoje właściwości.

Procesy poprzedzające nakładanie koloru metodą PVD

Ważną kwestią jest sprawa czystości powierzchni, na którą chcemy nałożyć powłokę. Im bardziej czysty jest metal, tym lepiej przywiera nakładana powłoka. Aby uzyskać jak najlepsze efekty, przed przystąpieniem do finalnej fazy procesu pozłacania, należy dokonać oczyszczania/przygotowania powierzchni, a można zrobić to dwójnasób:

• chemicznie – aby usunąć z metalu jakiekolwiek cząsteczki smarów, tłuszczów, past konserwujących lub jakichkolwiek innych materiałów nanoszonych na powierzchnię metalu, a także dla pozbycia się tlenków, siarczków czy śladów korozji
• jonowo – już bezpośrednio przygotowując powierzchnię pod proces PVD, oczyszczając ją bardzo, ale to bardzo dokładnie, aktywując i podgrzewając do pożądanej temperatury

Etapy i sposoby nakładania koloru metodą PVD

Metoda PVD jest systemem wysoce skomplikowanym i wiąże się z różnymi procesami np. fizycznymi. Powłoki powstawać mogą poprzez uzyskiwanie par nanoszonego materiału, transport par na materiał podłoża czy kondensację par na podłożu i wzrost powłoki. Każdy z tych etapów może być wspomagany dodatkowymi procesami jak jonizacja czy krystalizacja par. Ponadto zauważyć tu można ogromną różnorodność sposobów nakładania warstw/powłok. Mogą one odbywać się poprzez rozpylanie, naparowywanie czy najpopularniejsze w zegarkach i charakterystyczne dla marek takich jak Michael Kors, Fossil czy Emporio Armani – napylanie zwane inaczej Ion Plating czyli w skrócie IP. Różne procesy osadzania warstw różnią się od siebie także intensywnością. Są to metody aktywowane (związane z jonizacją gazów i par metali), reaktywne (które w wyniku użycia gazów reaktywnych umożliwiają uzyskanie powłok o dużej twardości), a także mieszane, które łączą dwie poprzednie metody w całość.

Techniki nanoszenia powłok metodą PVD

Ze względu na dość wysoki poziom skomplikowania pozłacania metodą PVD, osoby zajmujące się tą dziedziną zdecydowały się podzielić między zwolenników dwóch rodzajów technik nanoszenia powłok koloru powstałych w ten sposób. 

Są to techniki klasyczne – gdzie nanoszenie par metali następuje w próżni i odbywa się na czystym i zimnym podłożu. Choć trwa to bardzo długo, niestety ze względu na małą energię wytwarzaną w momencie łączenia się par, powstałe powłoki mają małą gęstość i słabą przyczepność, a przez to cechują się niską wytrzymałością

oraz techniki jonowego nanoszenia próżniowego, (głównie reaktywne) gdzie czystą, zimną lub podgrzana powierzchnię jednego metalu wręcz bombardują cząsteczki drugiego. Ogrom energii powstałej w ten sposób sprzyja powstawaniu warstwy o wysokiej gęstości, twardości, szczelności i przyczepności, przez co powłoki powstałe w ten sposób są bardzo trwałe. Te właśnie techniki stosowane są w zegarkach i na nie zwrócić należy szczególną uwagę.

Różne kolory pozłacania metodą PVD

Ponieważ PVD daje ogromne pole manewru co do barwy jaką chcemy otrzymać, zauważamy zegarki we wszystkich odcieniach tęczy. Najbardziej popularnymi są oczywiście żółte i różowe złoto, jednakże wciąż wzmaga się zainteresowanie produktami w kolorze czerni, granatu a nawet brązu. Tak szerokie spektrum możliwych do osiągnięcia barw jest bez wątpienia kolejnym, poza trwałością, walorem tej ważnej, ale skomplikowanej metody. 

Trwałe i kosztowne pozłacanie PVD

Zabieg nanoszenia koloru metodą PVD jest, jak już powiedzieliśmy, zdecydowanie skomplikowany, długotrwały i kosztowny, przez co wiele firm decyduje się na szybsze rozwiązania i mniej kosztowne. Wyszukiwane są metody “równoległe”, które mają zniwelować koszty, jakie ponosi producent. Obecnie jednak, wiele topowych firm nadal jest wiernych tej metodzie, a samo użycie PVD idzie w parze lub nawet  zmaga prestiż produktów tych producentów, a są nimi m.in. Maurice Lacroix, Tissot, Certina, Longines i wielu innych cenionych producentów.